Het werken met de adem is niets nieuws, de populariteit en bekendheid van ademwerk is dat wel. Steeds meer mensen ontdekken de adem als tool voor een meer ontspannen, gezonder en bewuster leven, voor heling en transformatie, voor persoonlijke ontwikkeling en spirituele groei. Hiermee groeit ook het aantal ademcoaches, breathwork facilitators, Wim Hof instructors etc, om hierbij de juiste begeleiding en inspiratie te bieden. Een mooie beweging.

Wat doen ‘professionele ademhalers’ zelf als het op ademhaling aankomt en hoe is de adem op hun pad gekomen? Ademrituelen vertelt je de verhalen achter de mensen. Lees hier het verhaal van ademcoach Marko Leeman.

“Dankzij ademwerk ben ík nu degene die mijn emoties beheerst in plaats van dat mijn emoties mij beheersen. ”

— Marko Leeman

Marko Leeman - Ademcoach

Ademwerk is voor iedereen. En ademwerk is er vóór iedereen. Vanuit dat motto deelt Marko Leeman zijn kennis en passie met de wereld. Marko is capoeirista, sociaal werker, reisleider, Spaans docent én ademcoach, gespecialiseerd in de verbonden adem. Hij begeleidt mensen 1-op-1 maar organiseert ook prachtige ademcirkels, of online ademsessies waarvan de helft van de opbrengst naar een goed doel gaat. Zodat de cirkel weer rond is.

Door trauma en overwerkte gebeurtenissen uit zijn eigen verleden volgde een jarenlange zoektocht naar innerlijke heling, die uiteindelijk tot de adem heeft geleid. Hoe dit proces precies is verlopen en welke inzichten hieruit zijn gekomen, deelt hij hier. Lees het verhaal van Marko Leeman.

“Verbonden ademwerk heeft mij bevrijd van pijnen uit het verleden die er al jaren zaten. ”

Waar startte jouw innerlijke zoektocht?

“Toen ik veertien jaar was begon ik te merken dat zo nu en dan uitzoomde van de werkelijkheid. Alsof er een bepaalde wazigheid intrad op momenten die onvoorspelbaar voor mij waren. Op later leeftijd leerde ik dat dit 'dissociatie' genoemd werd.

Dissociatie wordt getriggerd door gebeurtenissen in het 'nu' die sterk lijken op een onverwerkte gebeurtenis (trauma) uit het verleden. Doordat dit begrip voor mij toentertijd nog onbekend was, ging ik ervan uit dat wat ik ervaarde normaal was, en dat iedereen wel zulke ervaringen had. Toen ik mijn omgeving begon te ondervragen of zij dit ook hadden, bleek het toch niet zo normaal als ik dacht.

Door de dissociaties te negeren, kon ik een lange tijd functioneren. Heer en meester werd ik in het wegstoppen van mijn ervaringen. Ik reisde in die tijd veel door Latijns Amerika, waar ik dichterbij de spirituele wereld kwam. In Peru deed ik ervaringen op bij een sjamaan en later in Nederland volgde ik bewustzijnstrainingen en onderging ik een Ayahuasca ceremonie. Met een grote interesse dook in de spirituele wereld en greep ik elke cursus aan die op mijn pad kwam. Maar het was veel teveel, ik raakte letterlijk verdwaald in de spiritualiteit en had totaal geen aarding en begeleiding meer. De dissociaties werden steeds sterker, ik kon het niet meer wegdrukken. Uiteindelijk moest ik op 33-jarige leeftijd hiervoor de prijs betalen, in de vorm van een psychose.”

“Als ik al een Boeddhabeeldje bij de Action zag staan, vluchtte ik de winkel uit.”

— Quote Source

Een psychose, hoe zag dit er voor je uit?

“Tijdens de psychose wilde ik niet meer leven. Er was een langdurige periode waarin ik geen uitweg zag voor mezelf. Er waren luide stemmen, moordlustige beelden, zelfmoordgedachten, oneindig durende nachtmerries, paranoïde episodes en hevige pijnen. Buien waarin ik niets kon eten, trilde van de kou, veel gewicht verloor en alleen nog maar schreeuwend over de straat liep. Deze neerwaartse spiraal bracht me tot het punt van opname in een psychiatrisch ziekenhuis.

In het ziekenhuis kreeg ik antipsychotica en had ik dagelijks gesprekken met de artsen en psychiaters. Om medicatie stond ik niet te springen, mede omdat ik nog steeds gedreven was om het zelf op te lossen. Maar er was op dat moment geen andere uitweg meer.

Het werd me echter al snel duidelijk dat mijn klachten door de medicijnen werden onderdrukt. Het hielp om het draaglijk te maken. Maar, zoals Conny Cuppen in haar boek, de Tao van gezondheid mooi beschrijft, ‘de ziel werd niet gehoord’. Dit heb ik de gehele psychotische episode gevoeld en geweten. Het was dankzij dit besef dat ik mezelf eruit kon vechten.

De hevigheid werd stap voor stap minder. Ik heb rust, reinheid en regelmaat leren toepassen, en na een maand werd ik ontslagen uit het ziekenhuis. Na een jaar begon ik mijn medicatie voorzichtig af te bouwen. Na deze periode durfde ik drie jaar lang niets meer met spiritualiteit of diepgaande gesprekken te maken te hebben. Als ik al een Boeddhabeeldje bij de Action zag staan, vluchtte ik de winkel uit.”

Waar kwam het omkeerpunt dat je toch weer ‘naar binnen’ durfde?

“In 2018 leerde ik een vrouw kennen waarmee ik een relatie aanging. Met haar kon ik goed praten over mijn verhaal en ik voelde me ontzettend begrepen. Elke dag voelde ik me krachtiger, en ik leerde op een nieuwe manier kijken naar depressiviteit en psychoses. Zij leerde mij de kunst van rustig en kalm blijven. Voor het eerste verschenen vertrouwen en innerlijke rust op het toneel en begon ik de hele psychotische periode vanaf een afstand te ervaren.

Ik dacht steeds vaker terug aan een ademcirkel die ik ooit had ervaren bij de Gewijde Reis, onder begeleiding van Stephen Monné. Deze ademcirkel was voor mij zo indrukwekkend, het was de opening van mijn gevoelswereld. De drie jaar 'herstel' was voor mij nodig om uiteindelijk terug te keren naar mijn adem. Naar mezelf, voorbij de trauma's.

Ik bewoog me stap voor stap terug richting ademwerk. Door het doen van ademsessies gaf ik steeds meer gehoor aan de roep van mijn ziel. Elke sessie kon er oud trauma losgelaten worden.”

“De adem is een prachtige tool die ingezet kan worden om diepe en oude wonden schoon te maken.”

Wat heeft de adem voor jou gedaan in het proces uit psychose?

“Ik ben op mijn levenspad dus al met veel verschillende technieken in aanraking gekomen om mezelf te bevrijden van vastzittende emoties en trauma’s. Verbonden ademwerk was de techniek die mij oprecht bevrijdde van pijnen uit het verleden die er al jaren zaten. Het woord trauma klinkt wellicht zwaar, en tegelijkertijd kunnen onschuldig lijkende emoties wel degelijk een trauma veroorzaken. Een ongeluk, een afwijzing, het verliezen van een dierbare, hartzeer, het gevoel van er niet bij horen: het zijn over het algemeen gevoelens die niet gevoeld mogen worden in de dagelijkse maatschappij.

Mijn inzicht is nu, dat wanneer we onszelf niet bevrijden van die trauma’s en oude pijnen, het kan lijken alsof het goed gaat, terwijl we in werkelijkheid steeds verder wegraken van onszelf. Ademwerk heeft eraan bijgedragen dat ik mezelf veel beter ben gaan leren kennen. Ik ben nu zelf degene die mijn emoties beheerst in plaats van dat mijn emoties mij beheersen.

Fysiek ben ik veel beter mijn pijnen gaan begrijpen, waardoor ik deze pijnen kan ervaren als een kompas. Mentaal heb ik meer helderheid over wat ik wil, en voel ik meer daadkracht in het maken van keuzes. Op spiritueel niveau kan ik zeggen dat ik me meer vertrouwd voel met de spirituele wereld en daar nu ook vanuit een geaardheid in durf te navigeren. Dit laatste was in mijn psychotische tijd totaal niet het geval.

Nog steeds zijn er weleens momenten dat mijn geest me op een dwaalspoor wil zetten, dat ik dingen zie die er niet zijn, of dat ik stemmen hoor. Echter, nu ken ik de kracht van de adem. Leeftijdsgenoot Swami Purnachaitanya benoemt het precies zoals het voor mij is: ‘De geest is de vlieger, ademhaling is het touw’.

Nu, inmiddels 6 jaar later, zie ik mijn psychotische ervaring als waardevol. Zonder deze ervaring was ik hoogstwaarschijnlijk geen ademcoach geworden. Het was doodeng en ik zou het niemand toewensen, en toch heeft het mij gevormd en ben ik er levend uitgekomen. Hiermee kan ik zeggen dat ik dankbaar ben voor de ervaring. Om het met een quote van Joseph Campbell en Carl Jung te zeggen: ‘The cave you fear to enter, holds the treasure you seek’.”

“Door verbonden ademwerk kan ik veel makkelijker door het leven heen bewegen, makkelijker bij moeilijke situaties blijven en ervaar ik minder stress.”

Wat maakte dat je uiteindelijk zelf ademcoach bent geworden?

“Tijdens een ademcirkel die ik deed in Noordwijkerhout (bij Healjezelf) werd het me vanuit mijn diepste kern duidelijk: deze techniek wilde ik met iedereen delen. Bewust zeg ik ‘iedereen’, omdat het voor mij helder is dat ieder mens emoties en opgeslagen trauma’s ervaart. Allemaal hebben we een manier nodig om hiermee om te gaan. De adem is zo’n manier: een tool die ingezet kan worden om diepe en oude wonden schoon te maken.

Als ademcoach kijk ik nu dagelijks uit naar de mogelijkheid om de kracht van onze eigen adem te belichten, en mensen te ondersteunen in dit prachtige proceswerk. Sinds ik mezelf heb gecommitteerd aan ademwerk, voelt het alsof ik mijn volle potentie benut en me werkelijk kan verbinden met mezelf en mensen om mij heen. Met veel liefde en overgave organiseer ik in samenwerking met andere ademcoaches ademcirkels en begeleid ik mensen in hun individuele ademreis.”

Heb je een dagelijks ademwerk ritueel ontwikkeld?

“Elke dag doe ik een ochtendroutine, met de 5 Tibetanen en wat movement practices: yoga of het losmaken van mijn lichaam. Wat voor mij nog altijd werkt is elke dag een Wim Hof sessie: die pas ik toe op momenten wanneer ik het even nodig heb. Ik kan zo verbinding maken met mijn adem en zie dit echt als een cadeau aan mezelf en een moment van bezinning.

Meestal pas ik voordat ik ga slapen de 4-7-8 ademhaling toe en val ik snel en diep in slaap. Eens in de twee weken doe ik een begeleide verbonden ademsessie. Ik heb hier heel veel baat bij omdat ik elke dag weer bewust(er) word van mijn eigen adempatroon. Hierdoor kan ik veel makkelijker door het leven heen bewegen, makkelijker bij moeilijke situaties blijven en ervaar ik minder stress.”

“Onthoud bij ademwerk: het is een proces van ontdekking, niet van uitdaging.”

Heb je advies voor mensen die nieuw zijn met ademwerk, waar te beginnen?

“Als je nieuw bent met ademwerk, wil ik je als tip meegeven: less is more. Duik er niet meteen volledig in, kies zo nu en dan een ademtechniek die je wilt doen en ervaren. Voel daarna een geruime tijd - bijvoorbeeld een week - wat zo'n ademsessie met je heeft gedaan.

Wat je zeker mag doen is elke dag een moment inlassen waarop je contact maakt met je adem. Dit kan middels een kortere ademhalingsoefening, zoals box breathing, de 4-7-8 ademhaling of de beginnersbreath van Wim Hof. Onthoud: het is een proces van ontdekking, niet van uitdaging.”

Welke boeken hebben jou geïnspireerd op je pad?

“De kracht van het nu, van Eckhart Tolle. Dit was een levensveranderd boek dat mijn ogen heeft geopend. Zeker op het gebied van bewustzijn en mijn ego-patroon.

Een ongewoon gesprek met God van Neale Donald Walsch. Het enige wat we hoeven te doen, is ons te herinneren wie we zijn. Deze herinnering komt bij vrijwel iedere verbonden ademsessie naar boven.

En Osho Life Essentials - Innocence, Knowledge, and Wonder sluit heel mooi aan bij de eerdere twee boeken en brengt veel diepgang in wie we in werkelijkheid zijn.”

Tip: luister 14 dagen gratis boeken op Storytel.